ဇာဘုရင့် လက်အောက် ဒီဇင်ဘာ အိမ်ထောင်ရှင် အမျိုးသမီးများ တော်လှန်‌ရေး (၇)

လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့် ရခဲ့ကြသော်လည်း မဲဇာ မြိုင်ရပ် တွင် အခြေကျနေပြီ ဖြစ်သော သူကောင်းမျိုးနွယ် စစ်ကဲကြီးများသည် ပြန်လာလို့စိတ် မရှိ ဖြစ်နေကြသည်။ သူတို့အားလုံးသည် အသက်အရွယ် ကြီးရင့်လာပြီ ဖြစ်သည်က တကြောင်း၊ ရောဂါဘယများ နှင့် အသစ်တဖန် ပြန်အခြေချ ရမည့် အရေးများကို ထည့်တွက်ခဲ့ကြ၍လည်း ဖြစ်သည်။ အတော်များများသည် ကျန်းမာရေး ချို့ယွင်းနေကြပြီ ဖြစ်၍ ရုရှား အနောက်ပိုင်း ရှိ မိသားစုဝင်များ နှင့် နွေးထွေးသော ဆက်ဆံရေးမျိုး ကို တောင့်တ၍ မဖြစ်နိုင်တော့မှန်းလည်း သိလာကြသည်။

“ရုရှား အနောက်ပိုင်း ရှိ သင်္ချိုင်းမြေသည် ဆိုက်ဘေးရီယား ထက် ပို၍ နွေးထွေး နိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်” ဟုလည်း ပြောလာခဲ့ကြသည်။

သို့သော် ဆိုက်ဘေးရီယား မှ ထွက်ခွာလာခဲ့သူ အနည်းစုတွင် မာရီယာ ဗိုကွန်စကာ နှင့် သူမ ၏ မိသားစု ပါဝင်လာခဲ့သည်။ သူမ၏ အရင်းနှီးဆုံး မိတ်ဆွေ ကက်ယာ ထရူဘက်စကွေး လည်း ကွယ်လွန်သွားပြီ ဖြစ်၍ ဆိုက်ဘေးရီယား မင်းသမီးဟု ခေါ်ဝေါ်ခြင်း ခံရသည့် မာရီယာသည် သူမ၏ မဲဇာ စခန်းကို စွန့်ခွာ၍ လက်ရှိ ယူကရိန်း  နိုင်ငံ အတွင်းရှိ ချာနီကော့ဗ် မြို့သို့ ရွှေ့ပြောင်းလာခဲ့သည်။

လွန်ခဲ့သည့် နှစ်ပေါင်း သုံးဆယ် က ခင်ပွန်းဖြစ်သူ နောက် လိုက်ရန် သူမ၏ ဆုံးဖြတ်ချက်သည် ဘဝတွင် ကြေကွဲ ဖွယ် ဖြစ်ရပ်များ ရင်ဆိုင်ခဲ့ရသည်သာမက အောင်မြင်မှု များလည်း ရရှိလာခဲ့သည်။ သူမသည် သားသမီးများ နှင့် မိတ်ဆွေများကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ မြုပ်နှံပေးခဲ့ရသူ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ ဆာလောင်မွတ်သိပ်မှု များ နှင့် ဆိုးဝါးလှသည့် အအေးဒဏ်ကိုလည်း ကျောကော့မတတ် ခံခဲ့ရသည်။ သို့သော် သူမ နှင့် နီးစပ်သူများ၏ ဝန်ထုပ်ဝန်ပိုးများ ပေါ့ပါးသွားအောင် လမ်းပြ ကူညီ ပေးနိုင်ခဲ့သူ ဖြစ်လာခဲ့သည်။

၁၈၆၃ ခုနှစ်တွင် ဆိုက်ဘေးရီယား မင်းသမီး သည် လောကကြီးကို အပြီးအပိုင် နှုတ်ဆက်ကာ ခွဲခွာ သွားခဲ့ပြီး သူမ တသက်လုံး အနစ်နာခံ စောင့်ရှောက်ပေးခဲ့ရှာသည့် ခင်ပွန်း ဖြစ်သူ မင်းသား ဗိုကွန်စကီး သည်လည်း နောက် နှစ် နှစ် အကြာတွင် ကွယ်လွန်သွားခဲ့သည်။

ရုရှား စာပေ အနုပညာ များ တွင် ဒီဇင်ဘာ အိမ်ထောင်ရှင်မ များ၏ အနစ်နာခံခဲ့မှုများကို သာ တခမ်းတနား ရေးဖွဲ့ခဲ့ကြခြင်း မျိုး မရှိက သူတို့၏ အရေးပါ မှု သည် ရေရှည် တင်ကျန် ခဲ့လိမ့်မည် ဆိုသည်ကား သံသယ ဖြစ်ဖွယ်ပင် ဖြစ်သည်။

၁၈၄၉ ခုနှစ်တွင် “Crime and Punishment”, “The Brothers Karamozov” ဝတ္ထု ကြီး များ ဖြင့် ထင်ရှားလာမည့် ရုရှား စာရေးဆရာကြီး ဖီယိုဒို ဒါတော့ယက်စကီး သည် တဖက်စွန်း ရောက်နေသည့် ပြုပြင် ပြောင်းလဲရေး သမားများ နှင့် ပတ်သက်ဆက်နွယ်နေသည် ဆိုကာ ဆိုက်ဘေးရီယားသို့ နယ်နှင် ခံခဲ့ရသည်။ ဒါတော့ယက်စကီးသည် ဆိုက်ဘေးရီယား သို့ အသွားတွင် လမ်းရှိ ကြားစခန်း တခု ဖြစ်သော တာဘို့စ် မြို့လေးတွင် ဒီဇင်ဘာ အိမ်ထောင်ရှင်များ အဖွဲ့ နှင့် ဆုံစည်းဖြစ်ခဲ့သည်။ ထိုသို့ တွေ့ဆုံခဲ့မှု ကြောင့် သူတို့ အကြောင်းသည် ဒါတော့ယက်စကီး ၏ အာရုံတွင် ဖျောက်ဖျက်၍ မရအောင် စွဲထင် ကျန်ရစ်သွားခဲ့ပေတော့သည်။

ဒါတော့ယက်စကီးသည် သူတို့အား ပိုက်ဆံများ အထဲတွင် ညှပ်ထည့်ထားသော သမ္မာကျမ်းစာ သစ် စာအုပ်ကို ခရီးဆက်မထွက်မီ ပေးခဲ့သည်။ အိမ်ထောင်ရှင်များသည် ဆိုက်ဘေးရီယား သို့ သွားရန် ထိုကြားစခန်းအား ဖြတ်လာသူ မှန်သမျှအား အစားအသောက်များ၊ အဝတ်အထည်များ ဝေငှ ပေးခဲ့ကြသည်။ ထိုသို့ ဝေငှပေးနေမှုအား အကြိမ်ပေါင်း မည်မျှ လုပ်ခဲ့ကြသည်ဆိုသည်ကိုကား သဲသဲကွဲကွဲ မသိရသော်လည်း ဒါတော့ယက်စကီး အဖို့ကား ထိုအမျိုးသမီးတို့၏ ကြင်နာ ရက်ရောမှု အား ရာဇဝင် တွင် အောင် ပြုလုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ခဲ့ပြီး ဖြစ်သည်။

ဒါတော့ ယက်စကီးသည် ဆိုက်ဘေးရီယား အတွင် အကျဉ်းခံနေရသည့် ကာလ တလျှောက်လုံး သူတို့ ပေးခဲ့သည့် ပစ္စည်းများကို ခေါင်းအုံး အောက်တွင် ထားကာ တရိုတသေ သိမ်းဆည်းထားခဲ့သည်။

နောက်ပိုင်း နှစ်များစွာ ကြာပြီးနောက် စိန့် ပီတာစဘတ်ခ် သို့ ပြန်ရောက်လာခဲ့ချိန်တွင်တော့ သူနှင့် တွေ့ဆုံခဲ့သည့် ဒီဇင်ဘာ အိမ်ထောင်ရှင်မ များ အကြောင်းကို သူတော်စင်များ နှင့် တွေ့ဆုံခဲ့ရသည့် အလား တခမ်းတနား ပြောဆိုလာခဲ့သည်။

ထိုအမျိုးသမီးများ သည် ပြစ်မှု တစုံတရာ မျှ ကျုးလွန်ခဲ့ကြသူများ မဟုတ်သော်လည်း နှစ်ပေါင်း နှစ်ဆယ့် ငါးနှစ်တာ ကာလပတ်လုံး ပြစ်ဒဏ်သင့်ခဲ့သည့် ခင်ပွန်းဖြစ်သူတို့ နှင့် အတူ ဒိုးတူဘောင်ဖက် မငြည်းမငြူ ကြံ့ကြံ့ ခံ နေလာခဲကြသူများ ဖြစ်သည်ဟု ဆိုသည်။

သူတို့နှင့် တွေ့ဆုံခဲ့မှု သည် သူ့အတွက် စိတ်ဓါတ်ရေးရာ အရ လွန်စွာ မှ အတုယူ အားကျအောင် တွန်းအား ပေးခဲ့ကြသည့် “အာဇာနည် အမျိုးသမီးကြီးများ” ဖြစ်သည်ဟုလည်း တဖွဖွ ပြောခဲ့သည်။

ဤသို့ဖြင့် ဒေါတော့ယက်စကီးသည် သူ၏ ကမ္ဘာကျော် ဝတ္ထုကြီး ဖြစ်သော Crime and Punishment  တွင် ထိုအမျိုးသမီးတို့၏ စရိုက်ကို မှီးကာ ဆွန်ညာ မာမီလက်တိုဗာ ဆိုသည့် ဇာတ်ကောင်ကို မွေးဖွားပေးလာခဲ့သည်။ ထိုအမျိုးသမီးသည် ပြည့်တန်ဆာ တဦး ဖြစ်သော်လည်း ဝတ္ထု၏ အဓိက ဇာတ်ကောင် ဖြစ်သူ ရာစ်ကောနီကော့ အား လူသတ်မှု ဖြင့် ဆိုက်ဘေးရီယားသို့ ပြည်နှင်ခံ ပေးခံရသည့် အခါ နောက်မှ ကောက်ကောက် ပါအောင် လိုက်လာခဲ့သူ အဖြစ် ရေးဖွဲ့ခဲ့သည်။ ဆွန်ညာ သည် သူမနှင့် အတူ ရာစ်ကောနီကော့ အတွက် သမ္မာကျမ်းစာအုပ် နှင့် လက်ဝါး ကပ်တိုင်ကိုပါ တပါတည်း ယူလာခဲ့သည်ဟု လည်း သူ၏ စာအုပ်တွင် ရေးဖွဲ့ထားခဲ့သည်။

“The Degree of civilization in a society can be judged by entering its prisons”

Fyodor Dostoevsky