ေငြပင္ေငြရင္းမ်ား ျမဳပ္ႏွံလာျခင္း
ႏူိင္ငံတခုသည္ လူဦးေရမ်ားယုံျဖင့္ ခ်မ္းသာလာႏူိင္ျခင္း မရွိသည္ကုိလည္း သိထားရမည္ျဖစ္သည္။ ဖီလစ္ပုိင္သည္ အုို္င္ယာလန္ ထက္ လူဦးေရ အားျဖင့္ ၂၁ ဆ ရွိေသာ္လည္းစီးပြားေရး ပမာဏက အတူတူ နီးပါးပင္ ရွိသည္။
ထုိကဲ့သုိ႔ လူဦးေရ/ စီးပြားေရး အရြယ္အစားမတူညီရျခင္းသည္ ဖီလစ္ပုိင္ အလုပ္သမားမ်ားက အုိင္းရစ္ရွ္ အလုပ္သမားမ်ားလုိ ကုန္ထုတ္လုပ္ႏူိင္စြမ္း မရွိမူေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ႏူိင္ငံတခု ခ်မ္းသာလာဖုိ႔ ဆုိသည္က ပ်မ္းမ် ႏူိင္ငံသားတဦး အေနျဖင့္ လူေနမူ အဆင့္အတန္း ျမင့္မားေနရမည္ ျဖစ္သည္။ ထုိသုိ႔ျဖစ္လာရန္မွာလည္း ရွိသည့္ အလုပ္သမားအင္အားႏွင့္ ပုိမုိ ေကာင္းမြန္ေသာ ကုန္ပစၥည္းမ်ားကုိ ပုိ၍ ထုတ္လုပ္ႏူိင္မူ အေပၚတည္မွီေနသည္။
ထုိသုိ႔ ကုန္ပစၥည္းမ်ား ထုတ္လုပ္ႏူို္င္မႈသည္ေငြပင္ေငြရင္း စုိက္ထုတ္ႏူိင္မႈ ႏွင့္ အုိင္ဒီယာရွိရမည္ ဆုိသည့္ အေၾကာင္းျခင္းရာ ႏွစ္ရပ္ေပၚတြင္ အေျခခံေနသည္။
အလုပ္သမားမ်ားကုိ ေငြပင္ေငြရင္း စုိက္ထုတ္ျပီး စက္ပစၥည္းကိရိယာ မ်ား ၀ယ္ယူ တပ္ဆင္ေပးျခင္း၊ ေျမ မ်ား အေဆာက္အဦးမ်ား ၀ယ္ယူ ရင္းႏွီး ျမဳပ္ႏွံျခင္း အစရွိသည္တုိ႔ျဖင့္ကုန္ထုတ္စြမ္းအားကုိ တုိးျမွင့္ႏူိင္သည္။
လယ္သမားတဦးအား လယ္ယာေျမမ်ား တုိးခ်ဲ႕ေပးျပီး ပုိ၍ အားေကာင္းေသာ လယ္ထြန္စက္ တပ္ဆင္ေပးျခင္းႏွင့္ သူ၏ စုိက္ပ် ဳိးထြက္
ရွိေသာ သီးႏွံမ်ား ေစ်းကြက္သုိ႔ အခ်ိန္မီ ေရာက္ေအာင္ လမ္းမ်ား ခင္းေပးမည္ဆုိကသူသည္ သီးႏွံမ်ားကုိ ကုန္က်စရိတ္ သက္သာစြာျဖင့္ စုိက္ပ် ဳိး ထုတ္လုပ္ႏူိင္မည္ မဟုတ္ပါလား။ ေငြပင္ေငြရင္းမ်ားက အလကားေတာ့သူ႔ အလုိလုိ ရရွိလာမည္ကေတာ့ မဟုတ္ေပ။မနက္ဖန္တြင္ ကုန္ပစၥည္း ပုိမုိထုတ္လုပ္ရန္တေဒၚလာ ရင္းႏွီး ျမဳပ္ႏွံခဲ့သည္ဆုိက အဆုိပါတေဒၚလာသည္ ဒီေန႔ ထြက္ရွိေသာ ကုန္မ်ားကုိ ၀ယ္ယူ အသုံးျပဳဖုိ႔ မျဖစ္ႏူိင္ေပ။ ဤသည္ကုိ ၾကည့္က တစုံတေယာက္သည္ တေဒၚလာ ရင္းႏွီး ျမဳပ္ႏွံႏူိင္ရန္ အျခားတစုံတဦးသည္ တေဒၚလာ ကုိ စုေဆာင္းထားမွသာ
ျဖစ္ေပမည္။ ထုိ႔အတြက္ တုိးတက္မႈ ရွိရန္မရွိမျဖစ္ လုိအပ္သည္က စုေဆာင္းမႈပင္ ျဖစ္သည္။ အဆုိပါ စုေဆာင္းမူမ်ားက အိမ္ေထာင္စုမ်ား၊ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ား၊ ႏူိင္ငံျခားသားမ်ား၊ ႏွင့္ အစုိးရမ်ားထံမွ ပင္ ရယူစုေဆာင္းႏူိင္သည္။ အစုိးရ အေတာ္မ်ားမ်ားသည္ စုေဆာင္းသည္ထက္ ေခ်းယူၾကသည္က မ်ားသည့္အေၾကာင္း ေနာက္ပုိင္းတြင္တင္ျပေဆြးေႏြးသြားပါမည္။ လူေဘာင္အဖဲြ႔အစည္းတခုသည္ ေငြေၾကးကုိ ပုိမုိစုေဆာင္းလာႏူိင္ေလေလ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံႏူိင္မည့္ ေငြေၾကးမ်ား ပုိမုိ လက္၀ယ္ ရွိလာေလေလပင္ျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္လည္း အလြန္အကၩံ စုေဆာင္းခဲ့က ျဖစ္ေပၚလာႏူိင္သည္မ်ားကုိေနာက္ပုိင္းတြင္ ေဆြးေႏြးသြားပါဦးမည္။
သုိ႔ေသာ္ ေငြပင္ေငြရင္းတခုျဖင့္ ႏူိင္ငံကုိအတုိင္းအတာ တခုအထိသာ ဆဲြေခၚယူသြားႏူိင္စြမ္း ရွိေနျပန္သည္။ ဥပမာဆုိရက ေကာ္ဖီတခြက္ ေသာက္၍ စိတ္မ်ား ျပန္လည္ လန္းဆန္းလာသည္ဆုိကာ ေနာက္ထပ္ ေကာ္ဖီတခြက္ ထပ္ေသာက္က ပထမတခြက္ေသာက္စဥ္ကလုိ သင့္အား ရႊင္လန္းတက္ၾကမူ ေပးႏူိင္စြမ္း မရွိေတာ့သည္ကုိသတိျပဳမိေပလိမ့္မည္။ ထုိ႔အတြက္ ေနာက္ထပ္ တေဒၚလာ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံတုိင္း ကုန္ထုပ္လုပ္မူကုိ ပထမတခါေလာက္ တုိးတက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ႏူိင္စြမ္း မရွိေပ။ လယ္သမားတေယာက္ ေနာက္ထပ္၀ယ္ယူလုိက္ေသာ
လယ္ထြန္စက္သည္ သူ၏ ပထမလယ္ထြန္စက္ေလာက္ ထုတ္လုပ္ႏူိင္စြမ္းကုိ ကူညီေပးႏူိင္မည္ မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ဤသည္ကုိ "ရရွိ
အျမတ္အစြန္း နည္းပါးလုိက္လာသည့္ နိယာမ" သုိ႔မဟုတ္ law of diminishing returns ဟု ေခၚဆုိၾကသည္။
ဆက္လက္ျပီး "အုိင္ဒီယာဟူေသာ ဟင္းခတ္အေမႊးအၾကဳိင္ အသုံးျပဳ လာရျခင္း" ကုိတင္ျပပါမည္။
လွစုိးေ၀