ကျွန်တော်တို့ အချင်းချင်း ပြန်ဆုံမိကြပါကလည်း ကိုယ့် အုပ်စု နှင့် ကိုယ် အိမ် ၏ မြေအောက်ထပ်၊ အားလပ်ရက် များ ဆိုက နောက်ဖေးခြံ၊ ဘုရားကျောင်း အစရှိသည့် နေရာမျိုး တို့တွင် ဖြစ်သည်။ ကျွန်တော်တို့လည်း အစားအသောက်များကို ဈေးကြီးသည့် နေရာ မျိုး မှ မဝယ်နိုင်ဘဲ ကုန်စုံဆိုင်များ မှ ဝယ်ပြီး သူတို့ ထဲ့ပေးလိုက်သည့် အိပ်နှင့်ပင် ယူလာခဲ့ကြသည်။

ကျွန်တော်တို့၏ ရိုးရာ အစားအသောက်များကိုပင် စိတ်ကူးရလျင် ရသလို အသစ် အဆန်း သဘောမျိုး လည်း ဖြစ်အောင် ကြံဆ ချက်ပြုတ်ကြသည်။ အစားအစာ အတွက်လည်း အမြဲလို တရုတ်တန်းကို အမှီပြုနေရသည့် အတွက် တရုတ် အရသာ ယှက်သန်း နေတတ်သည်။ ကျွနုပ်တို့ ခါးသီးစွာ ခံခဲ့ရသည့် သိက္ခာကျဆင်းခဲ့မှု ကို နောက်ထပ် ထိုးနှက်လာခြင်းလည်း ဖြစ်သည်။ အတိတ်ကို ပြန် အမှတ်ရစေဖို့ လုံလောက်ယုံ အတိုင်းအတာ ဖြစ်သည် ဆိုသော်လည်း အတိတ်ဆိုသည်က ထာဝရ ပျောက်ဆုံးသွားပြီဟု မေ့လျောထားခြင်းကို ပြန်လည် တူးဆွ သတိပေးရာတွင် လွန်ကျူးနေသည်ဟု ပြောရပေမည်။ ကျွန်တော်တို့အတွက် အရာရာကို ပျော်ဝင်စေနိုင်သည့် ငါးငံပြာရည်၏ သင့်လျော်သော အမျိုးအစား စုံလင်မှု၊ သိမ်မွေ့မှု၊ ရှုပ်ထွေးမှု များ နှင့် အတူ အတိတ်က ပျောက်ဆုံးနေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

ကျွန်တော် တို့ အဖို့က ငါးငံပြာရည်မှ မပါလျင် ဘယ်လို နည်းနှင့် မျှ အရသာ မရှိ၊ ဖူကွတ်ကျွန်း ပေါ်ရှိ ငါးအသားဖတ် များ ဖိသိပ်ထည့်ထားသည့် ငံပြာရည် အိုးကြီးထဲက ထွက်လာသည့် အရည်အသွေး မျိုးကို အမြဲလို တောင့်တနေမိတတ်ကြစမြဲပင် ဖြစ်သည်။ မဲညစ်ညစ် စူးရှသည့် အနံမျိုး ကို နိုင်ငံခြားသားများ အဖို့ အတော်လေး မခံနိုင်၊ ထို့အတွက်လည်း "there's something fishy around here" ဟူ သည့် အသုံးအနှုံး ထွက်ပေါ်လာရသည်၊ ကျွန်တော်တို့လည်း fishy များ ဖြစ်သွားရသည်။

ထရန် ဆိုက်ဘေးရီယား ရွာသားများ သည် သွေးစုတ် ဖုတ်ကောင်များ ရန်မှ ကာကွယ်ရန် ကြက်သွန်ဖြူ နွှာပြီးသားများကို ဆောင်ထားကြသလို ကျွန်တော်တို့လည်း ငပိ၊ ငံပြာရည်များကို ပါးစပ်ကမချ သုံးခဲ့ကြသည်။ ကျွန်တော်တို့ကျတော့ fishy ဆိုသည့် စကားကို မည်သို့မျှ နားမလည် နိုင်သည့် အနောက်တိုင်းသားများ အတွက် စည်းခြားပေးခဲ့ရသည်၊ တကယ်တမ်းတွင် fishy ဆိုသည်က အော့အန်ချင်စရာ ကောင်းလှသည့် ချိစ် မှ ထွက်လာသော အနံ့သာ ဖြစ်သည်။ ငါးပုပ်ရေ နှင့် အချဉ်ဖောက်ထားသည် နို့ပျက်၊ နို့ခဲ ဘာများ ကွာပေမည်နည်း။

သို့သော်လည်း အိမ်ရှင်ကို လေးစားသမှု နှင့် ကျွန်တော်တို့ နှုတ်ဆိပ်နေခဲ့သည် ချည်းသာ ဖြစ်သည်။ တ‌ဦး နှင့် တဦး ယားကျိကျိ ဖြစ်နေရသည် ဆိုဖာ ပေါ်၊ ရှတတ ကော်ဇောများပေါ် ပူးကပ်ထိုင်ကြ၊ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်နှင့် ရှူပ်ယှက်ခတ်နေသော မီးဖိုချောင်၏ စားပွဲ၏ အောက်တွင် ဒူးချင်း ထိမတတ် ထိုင်ကြရင်း ပြာခွက်ထဲရှိ စီးကရက်ပြာများက အချိန်ဘယ်လောက်ကြာလာသည် ကို ပြဆိုနေသည့် တိုင်းတာရေး ကိရိယာ တခုလို ဖြစ်လာခဲ့သည်။

ချပေးထားသော ငါးခြောက် ကျော် များကို မေးများ နားလာသည်အထိ ဝါးနေကြရင်း တနေရာစီ ကွဲကာနေသူ များ အကြောင်း သတိတရနှင့် ရှေးဟောင်း နှောင်းဖြစ်များကို နှစ်ကြိမ် သုံးကြိမ်မက ကြားပြီးသားများ ဖြစ်လည်း ထပ်ပြောနေကြပြန်သည်။

ထိုစကား ဝိုင်းများမှပင် မိုဒက်စတို တွင် လယ်သမား တယောက်၏ ကျွန် အဖြစ် အရောင်းခံရလိုက်ရသည့် ဆွေမျိုး တသိုက်အကြောင်း၊ ရည်းစား ဖြစ်သူ အမေရိကန် စစ်သား တယောက် နှင့် လက်ထပ်ရန် စပုတ်ကိန်း သို့ ရောက်လာပြီးနောက် ရည်းစားကပင် ဆောင်ကြာမြိုင်သို့ ရောင်းချခံလိုက်ရသည့် နိုင်ငံသား အမျိုးသမီး ငယ် လေး တဦး အကြောင်း၊ ကလေး ကိုးယောက်ရှိသည့် မုဆိုးဖို တဦး မင်နီဆိုတား ဆောင်းတွင် အပြင်ထွက်ရင်းက နှင်းတောထဲ ပက်လက်ကြီး လဲကျပြီး ပါးစပ်ပွင့်လျက်သား အေးခဲ သေဆုံး‌သွားခဲ့သည့် အကြောင်း၊ ကလီဗီလန်း တွင် ရိမ်းဂျား စစ်သားဟောင်းတဦးက သေနတ်သွားဝယ်ပြီး မိန်းမ နှင့် ကလေးနှစ်ဦးကို ပစ်သတ်ကာ သူ့ကိုယ်သူလည်း အဆုံးစီရင်သွားသည် ဆိုသော အကြောင်း၊ ဂူအမ်ကျွန်း ရှိ ဒုက္ခသည်တဦးက မွေးရပ်မြေ သို့ ပြန်လိုကြောင်း အသနားခံစာ တင်ထားရာမှ ဘာသတင်းမှ မကြားရတော့သည့် အကြောင်း၊ ဟီးရိုးအင်းစွဲပြီး ဘော်တီမိုး လမ်းမများ တွင် လေလွင့်ပျက်စီးသွားရသည့် မိန်းကလေး တဦး အကြောင်း၊ လူအိုရုံတွင် အိမ်သာအိုးများ ဆေးရသည့် ဘဝ ရောက်သွားရှာသည့် နိုင်ငံရေး သမား တဦး ၏ ဇနီး ဖြစ်သူသည် တရက်တွင် ပေါက်ကွဲပြီးယောကျာ်း အား မီးဖိုချောင်သုံး ဓါးနှင့် ထိုး၍ စိတ်ကုဆေးရုံ သို့ တင်ထားရသည့် အကြောင်း၊ မိသားစုများ မပါဘဲ ရောက်လာသည့် ဆယ်ကျော်သက် အရွယ် ကလေး လေးဦး ကွင်းစ် တွင် အချင်းချင်း ပေါင်းမိသွားပြီး ယမကာများ ရောင်းသည့် ဆိုင် နှစ် ဆိုင်ကို ဝင်လုရာမှ တဆိုင်တွင် အရောင်းစာရေးကို သတ်မိသွား၍ ထောင် အနှစ်နှစ်ဆယ်မှ တသက်တကျွန်း အထိ ကျခံသွားရသည့် အကြောင်း၊ ဟူစတန် တွင် ဘာသာရေး လိုက်စားသည့် ဗုဒ္ဓဘာသာဝင်တဦး သားဖြစ်သူ ကို ရိုက်နှက်ဆုံးမမိ၍ ကလေး အား နှိပ်စက်မှု ဖြင့် ထောင်ကျသွားသည့် အကြောင်း၊ ဆန် ဟိုဆေး တွင် အစားအသောက် ဝယ်ယူခွင့် ကပ်ဖြင့် တူ chopsticks ဝယ်ယူသည်ကို လက်ခံမိသည့် ဆိုင်ရှင် ဖြစ်သူအား ဥပဒေ ဖေါက်ဖျက်မှု နှင့် ဒဏ်ရိုက်ခံရသည့် အကြောင်း၊ ရာလေး တွင် မိန်းမကို ရိုက်မိ၍ အိမ်တွင်း အကြမ်းဖက်မှု ဖြင့် ထောင်ကျသွားခဲ့သည့် ယောက်ျား တ‌ယောက်၏ အကြောင်း၊ ဆိုင်းဂုံတွင် ရုတ်ရုတ်သဲသဲ ဖြစ်နေချိန်မိန်းမများ ကျန်ခဲ့ပြီး ထွက်ပြေးလာသူများ၊ အလားတူပင် ယောက်ျားများ ကျန်ခဲ့ပြီး ရောက်လာကြသည့် မိန်းမများ၊ မိဘများ၊ အဖိုးအဖွားများ ကျန်ခဲ့ပြီး ရောက်လာသည့် ကလေးများ၊ ကလေး တယောက်၊ နှစ်‌ယောက်၊ သို့မဟုတ် သုံးယောက် ပျောက်ဆုံးသွားသည့် မိသားစုများ၊ Terre Haute မြို့တွင် လူများ နှင့် ပြည့်ကျပ်ပြီး အေးခဲနေသော အခန်းတခန်းတွင် အပူပေး မီးဖိုနှင့် အိပ်နေရာမှ ဘယ်တော့မှ ပြန်နိုးမလာတော့ဘဲ ကာဘွန်မို နောက်ဆိုဒ် ဓါတ်ငွေ့ နှင့် အတူ မမြင်ရသော တိမ်တိုက်ပေါ်က ထာဝရ မှောက်မိုက်ခြင်းဆီသို့ ပါသွားသူ လူ ခြောက်ဦး အကြောင်း အစရှိသည်တို့ကို စုံတကာစေ့အောင် ကြားခဲ့ရသည်။

ကြားရသည်များက စိတ်မချမ်းမြေ့စရာများကြီးဘဲ မဟုတ်၊ စိတ်ချမ်းမြေ့စရာ သတင်းများလည်း ရှိနေပြန်သည်။ ကင်းဆပ် မှ ဘီလျံနာ သူဌေးကြီး တဦး၏ မွေးစားခြင်း ခံရသော နို့စို့ အရွယ် ကလေးငယ် တဦး အကြောင်း၊ အာလင်တန် တွင် ထီပေါက်၍ မီလျံနာ ဖြစ်သွားသူ အကြောင်း၊ ဘာတန် ရိုဒ် တွင် အထက်တန်းကျောင်း သား ဥက္ကဌ အဖြစ် ရွေးချယ်တင်မြှောက်ခံရသော မိန်းကလေး အကြောင်း၊ ပင်ဒဲတန် ဒုက္ခသည် စခန်းတွင် ဖုံအလူးလူး ကြား သွားလာနေရင်းက ဟားဗတ် တက္ကသိုလ် သို့ ကျောင်းဝင်ခွင့် ရခဲ့သော ချာတိတ်၏ အကြောင်း။

လူကြိုက်များခဲ့သည့် ရုပ်ရှင်မင်းသမီးသည် ဆိုင်းဂုံ ကျ သွားပြီးနောက် သူမအား ဘယ်နိုင်ငံကမျှ လက်မခံခဲ့၍ ကမ္ဘာပတ်ပြီး လေဆိပ် တကာ တွင် တခုပြီး တခု သောင်တင်နေရင်းက သူမ၏ ချစ်လှခင်လှပါသည် ဆိုသော အမေရိကန် ရုပ်ရှင် လောကသားများကလည်း သူမ၏ အပူတပြင်း ဖုန်းဆက် အကူအညီ တောင်းနေသည်ကို လက်ခံဖြေဆိုခြင်းပင် မပြုခဲ့ကြ၊ နောက်ဆုံး လက်ကျန် အကြွေစေ့လေးများ ဖြင့် ဖုန်းခေါ်ခဲ့သူက တီပီ ဟီဒရင် ဖြစ်သည်။ သူ၏ အကူအညီဖြင့် ဟော်လီဝုဒ် သို့ ခြေချခွင့် ရသွားခဲ့ရှာသည်။ (ပုံတွင် မင်းသမီး Kieu Chinh အား တွေ့နိုင်သည်)

ကျွန်တော်တို့သည် ဝမ်းနည်းကြေကွှဲမှု ဆိုသည့် ဆပ်ပြာကို တိုက်၍ မျှော်လင့်ချက် ဆိုသည့် ရေကို လောင်းချိုးကြရင်းက ကြားခဲ့သမျှ ကောလဟာလ များကို ယုံကြည်ခဲ့ကြသော်လည်း ကျွန်တော်တို့ နိုင်ငံသည် နိဂုံးချုပ်သွားပြီ ဆိုသည်ကိုတော့ အားလုံးက လက်မခံ ငြင်းပယ်ခဲ့ကြသည်ချည်းပင် ဖြစ်သည်။